Wokeen den irsten Deel vun Monsieur Claude un sien Döchter seihn hett un villicht ok den tweiten, de hett sik wohrschienlich ok up den drüdden Deel vun de Reig’ freit: Monsieur Claude, ‘n französ’sch Grotvadder, de blots noch ‘n lütt beten rassist’sch is un dat al leed is, dat sien Döchtings mit ehrn Familien na den tweiten Deel in de Nawerschapp vun sien Huus trocken sünd. Un egentlich mag he sien taukamen 60. Burtsdag alleen mit sien Frau fiern. Man sien veer Döchtings plaan’ ‘ne grote Fier för ehrn Vadder mit all ut de Verwannschapp – mit all, dat heet ok mit de Öllern vun se ehr veer butenlann’schen Mannslüüd, se ehr Swiegeröllern. De sünd Monsieur Claude un sien Fru Marie na de irsten Deel up ‘n Weltreis’ besäuken west. Dat Öwerraschen funkschoneert, man dat grot’ Wedderseihn mit de anner is nich blots gaud – de een is noch suer, wiel dat ‘n Verwesseln gäwen hett bi dat letzt’ Drapen, de Eh’ vun de annern Öllern is binah an’t Enn’, mag een seggen, un so deit jeedeen Paar vun de Öllern ok ‘n Paar nige Probleme mitbringen.
Vun de Döchtings kriggt een, de sik den Film ankieken deit, nich mihr vääl mit, dee een is Veganersch worrn, twee anner hebben sik blots noch öwer ehr Mannslüüd charakteriseert un de veerte, de Künstlersch, de maalt, hett Depression’ hatt un ok ‘n beten Hartweihdag. Se ehr Mannslüüd un Monsieur Claude hollen den Film an’t Lopen. Ok ‘n düütschen Kierl, de sik irst woll för de Biller in de Utstellen vun de Künstler-Dochter intereseern deit, man denn doch sien Leif för se ehr Mudder tau verstahn gifft. Mit so vääl Lüüd in’n Cast is dat ok bannig swor, jeedeen näger tau beschriewen un tau teeknen. De Makers hebben sik woll seggt, dat de Lüüd, de wi al ut de verleden Films kennen, dat de sik nich wieder entwickeln möten. Dat is schaad, man dat blifft ‘n Film, bi den een lachen kann un villicht ok wenen.
Dat geiht jüst so as in de anner Films ut de Reig’ ok ‘n beten üm rassist’sche Ressentiments vun uns witt-previligeert’ un westlich’ Sichtwies: Wo is de Huut vun Jesus woll wesen? Würklich blots witt?
Monsieur Claude mööt an’t Enn’ ok verstahn, dat Lüüd ut Düütschland un de Frünnschapp mank Düütschlann’ un Frankriek nich heet, dat all Düütschen em ümmer woll sünd. An’t Enn’ is denn ok all wedder gaud. All Mallöör is öwerstahn un de Problems sünd twaars nich all weg, man de Lüüd sünd wedder tauhoopkamen un hebben miteenanner ‘n gaude Tiet un ‘n grot’ Fier.
________________
Wieldat dat ju nich jümmers över Platt ween mütt, wenn een op Platt schrifft, dreit wi dat Blad nu rüm. In uns egen Redakschoon schrievt junge Lüüd Artikels över anner Themen uutbenamen Platt. Wat dat för en Thema ween mag, daar gifft dat man knapp en Vöörschrivt. Daarso warrt wi in düsse Kategorie en Reeg Artikels hebben to sowat as Films, Wetenschoppen, Rezepten, Politiek, Musiek oder anners wat. Büst du jung un wullt sülvens maal en Artikel schrieven? Denn mell di geern bi uns.
Schrieversche: Nadine Koop
Titelbild: www.neuevisionen.de
